Mijn haar.. Tja daar experimenteer ik nogal graag mee. Lang, kort, symmetrisch, asymmetrisch, gekleurd, ongekleurd, en wat er dan nog meer mogelijk is.
In december 2011 ben ik daar mee begonnen. Ik had een clip gezien van Cher Lloyd waarin ze aan een kant haar haar had opgeschoren. Volgens mij is er toen iets in mijn hoofd geknapt want dit zelfde idee zat meteen in mijn hoofd, en was ook niet van plan om er weer uit te komen.
Dus ik naar mijn moeder en zei 'mam ik wil aan een kant kort'. Nou dat vond mijn moeder totaal geen probleem maar vond wel dat ik geen overhaaste beslissingen moest nemen. Dus moest ik er nog maar even over nadenken.
Na een paar dagen was ik zo enthousiast dat ik het toch wel heel graag wou. Nou mijn moeder stemde in, pakte de schaar en knipte een klein rondje om mijn oor weg. Gewoon om maar even te wennen. Maar ja, dan zit je met zo'n rondje om je oor. Als je het doet moet je het maar meteen goed doen. Dus twee dagen later kwam ik thuis, mijn broer zat gewoon rustig aan tafel zijn huiswerk te maken, ik pakte een spiegel, een borstel en een schaar en zei tegen mijn broer 'Wil je even een scheiding in mijn haar maken?'. Nou volgens mij was dat fout 1 want jongens moet je nooit het lot van je haar in handen leggen, die scheiding zat dus schots en scheef. Maar goed. Ik pakte de schaar en begon te knippen. Ik heb mijn broer nog nooit zo verbaasd gezien. Hij schrok zich helemaal kapot.
Die avond kwam mijn moeder thuis, en barstte meteen in lachen uit. Mijn haar zag er natuurlijk niet uit. Aan alle kanten (nou alleen aan de linker kant eigenlijk) staken oneven plukken uit. Dus mijn moeder met de tondeuse er over heen.
Dat kapsel heb ik tot december 2012 gehad. Toen was ik er namelijk een beetje klaar mee en besloot mijn lange haar af te knippen en te doneren aan een goed doel. Op deze manier kon ook mijn haar weer proberen gelijk te groeien.
Toen had ik één kant nog opgeschoren en de andere kant tot op mijn oor. Dit kapsel heb ik gehad tot juli 2013.
.JPG)
Toen besloot ik namelijk ook de andere kant af te scheren.
Toen zat ik er ondertussen helemaal in. Niet veel later (oktober 2013) besloot ik namelijk om het 'lange' gedeelte blond te verven (ja net als Miley Cyrus dus).
En nu als allerlaatste (voor nu!), heb ik gisteren maar haar helemaal blond geverfd. Nu moet ik zeggen dat ik in het begin niet wist of ik nou aan mijn nieuwe kleur moest wennen of dat ik het gewoon niet mooi vond. Maar nu heb ik besloten dat ik gewoon moet wennen. Ben er namelijk hartstikke blij mee.
Wel moet ik nu wat meer oppassen met make-up. Alles valt namelijk veel meer op. Ook is mijn gezicht nu een stuk lichter.
Nu is het natuurlijk zo dat na elke verandering er mensen zijn die het niks vinden en mensen die het geweldig vinden. Ook bij mij was dit geen ander verhaal. Wel is het zo dat mensen snel wennen. De vriendinnen van mij die het in het begin niks vonden dat ik mijn haar afschoor, waren dezelfde die me daarna het meest steunden. En haters blijf je houden. Wat je ook doet. Dus mijn advies. Blij lekker jezelf!
Deze transformatie zal voor mij dus ook zeker niet de laatste zijn.
En dat ik hiervoor op school, op het station en op straat nageroepen moet worden met 'MILEY' gaat me zeker niet tegen houden. Want zeg nou zelf, Miley is toch geweldig?
Heb jij ook een transformatie ondergaan? Laat het me weten!
Kisskiss
Kisskiss
